1 photo a-2.jpg 6 photo f.png 7 photo g.jpg 2 photo b-2.jpg 3 photo c-2.jpg 4 photo d.jpg 5 photo e.jpg  photo h-1.jpg

NAVIGATION

Tuesday, April 16, 2013

Chapter 25

Paikot ikot na ako sa kama ko. Mapadapa, mapabaluktot, pabaligtad.. HINDI AKO MAKATULOG. Kinuha ko ang phone ko at tiningnan ang calender. 2 weeks na lang at aalis na si Kenner.
Nilagay ko naman ang kamay ko sa noo ko at napatitig ako sa kisame.. Blanko ang laman ng utak ko.

Hindi ako nakatulog ng maayos. Hindi rin ako makapagconcentrate sa mga klase. Kahit yung mga quiz hindi ko magawang ipasa.

Nung breaktime sa cafeteria, nakita ko si Kenner sa isang table. Nakaupo siya at pinalibutan ng mga babae. Pero imbes na lapitan ko siya, hindi na lang ako kumain.
I stayed on the field. Naupo ako sa mga bench. Matirik ang araw. Pero hindi naman ganon kainit.  May mga varsity na nagpapraktis sa field. Napatingin ako sa langit.. tinaas ko ang kamay ko. at tinitigan ang bawat spaces ng daliri ko.

Nagulat ako ng maaninag ng mata ko na may nakatingin sakin.

“MAXINE!!” napalingon ako sa tumawag sakin, kinawayan nila ako. Sila Roxie at Kim.
Nilapitan nila ako. At umupo sa tabi ko.
“Ang pogi niya talaga! Eeeeh!” bulungan nila. At mukhang gets ko naman ang sinasabi nila. Nasa harap kasi namin si Zero. Umiinom siya. Isa kasi siya sa mga varsity.
Bago siya bumalik sa field, lumingon ulit siya samin.. nakatingin siya sa parte namin. At mukhang ako ang tinititigan niya. Dahil siguro sa nakita niya kanina. Nakakahiya at the same time.. nakakainis siya.
“Eeeh tumingin siya tumingin siya!!”

Bumalik ako sa classroom.. kasama pa rin sila Roxie at Kim. Puro mga lalaki ang bukang bibig nila. Kaklase ko sila sa ibang subject pero wala akong maalala na ganito kami kaclose. Mga tao nga naman.?

“Bye bye Maxine.” Hindi ko sila nilingon pagpasok ko ng room. Alam ko naman na hinihintay lang nila si Zero na bumalik.

Last subject na namin. Ang ingay ingay ng lahat. Nakapanganglumbaba lang ako habang nakatingin sa labas. Mga 15 minutes din na hindi pa dumadating yung prof namin. Kaya ganyan sila. Pero maya maya din.. may isang professor na dumating. Mga 40’s siguro yung teacher na yun. Pero nakakapagtaka na lahat sila biglang tumahimik.

“When I call your name, say present.” Sabi nito.
Saka naman bumalik si Zero.
Tinitigan siya ng bagong professor habang umuupo ito sa katabing armchair ko.  parang no effect naman yun sa Alcaraz na’to. Ramdam ko ang tension sa loob ng klase.
Pinaliwanag ng bagong professor namin ang tungkol sa pagsa-sub niya sa dati naming prof. sinabi rin niya na terror siya na ang ayaw niya sa lahat ay yung mga estudyanteng hindi nakikinig sa kanya.

Nagsimula din agad siyang magturo. Hindi siya gaya ng ibang teachers. Nakatuon ang atensyon ng lahat habang naglelecture si prof. Barton.. pero may isa na walang pakealam. At parang hindi natatakot sa kanya. Tumingin ako sa katabi ko.. nakaub-ob lang siya. Hindi ko alam kung bakit umiinit ang dugo ko sa mga taong kagaya niya. Stubborn! Nung mapatingin ulit ako sa kanya.. nakatingin na siya sakin.

“Aray?” napahawak ako sa ulo ko. nung tingnan ko yung bagay na tumama sakin..
“You two, GET OUT OF THIS CLASS!” nanlaki ang mga mata ko na marinig ang sigaw ng professor namin.

No choice, napalabas ako kasama ng damuhong lalaking ito. Bakit kasi nadamay ako.. at talagang tinamaan pa ako ng chalk sa ulo.
Nakatingin na naman siya sakin. Tiningnan ko siya ng masama. “Ano!?” nilagpasan ko siya at naisip ko na lang na maglakad lakad na lang muna.

Kaso mapaglaro talaga siguro ang tadhana at dinala ako mismo ng mga paa ko kung nasaan siya. Sa LG Dancesport. Nagpapractice kasi ang grupo nila. Ang daming taong nanood sa labas. Kitang kita kasi dito sa labas dahil transparent yung salamin.

‘Kailangan naming magpraktis. Pero sana kapag nagkatime ako.. magkatime ka rin gaya sakin’

Biglang pumasok sa isip ko ang mga sinabi niya.

“Diba si Max yun?”
“Bakit hindi siya pumasok sa loob?”
“Di ko pa sila nakikitang magkasama hanggang kaninang umaga?”
"Baka naman nagbreak na?"
“Tss kung ako sa kanya hindi ko pakakawalan si Kenner.”
“Hindi niya ata alam ang pinaggagagawa niya.”

Kung anu-ano ang mga naririnig ko. Pero nagwalang pakealam lang ako. Aalis na sana ako.. nang mahagip ng paningin ko ang mga nanlilisik na tingin ni Nika. Inirapan niya ako.

“Kilala mo?”napalingon ako sa nagsalita. Napakunot ang noo ko.
Hindi ko siya sinagot bagkus naglakad na lang ako. Uuwi na ako. Itetext ko na lang si Kenner.

Hanggang sa labasan. Hanggang sa sakayan. Kasama ko ang lalaking yun. Pinilit kong dedmahin siya. Pero nung makarating ako sa lugar namin. He’s still following me.

“The heck.” Lingon ko sa kanya bago ako pumunta ng sakayan ng tricycle. Lumingon naman siya sa likod niya at nagtatakang tumingin sakin.
“I’m referring to you.” Dinuro ko siya. Ayoko sa lahat ng mga weirdo at walang magawa sa buhay.
Tinuro naman niya ang sarili niya, “Are you following me?” bago pa siya makasagot. “Sinira mo na nga ang impression ko sa prof natin. Sinisira mo pa araw ko. the heck are you trying to do.?” Naglakad siya papalapit sakin.
Tapos may tinuro siyang bahay.
“I’m living there at the apartment. By the way we’re neighbors. Hindi ko lang alam kung bakit hindi mo alam. Dahil siguro hindi naman talaga ako student ng school mo. o talagang ang dedma mo sa mga tao.” Tinitigan niya ako ng 5 seconds pagkatapos nilagpasan din ako.

Bukod sa Darren na yun, may ibang tao pa palang mas nakakainis!

Natulog lang ako buong maghapon. Paminsan minsan bumababa ng kwarto para kumain kasama sila papa at mama. Pero mas gusto ko sa kwarto.. hindi kasi ako sanay na nakikita si papa. Grade 6 kasi ako noon nung umalis siya.

Bzzt..
From: Kenner
Sige, tapos na 20mins. break. Must go back :-*

Napahiga ako sa kama. Nung magvibrate ulit ang cp ko.

Unknown number
Sorry kanina..

Tinitigan ko yung number. Ngayon na lang ulit may nagtext sakin ng unknown number. Napangiti ako. Nakakatawa ang text na'to.

Bumangon naman ako para maghilamos at magtoothbrush na rin. Bigla ay nakatanggap na naman ako ng message the same number. It's quotes. Kaya ni-delete ko na lang.


"Maxine, bangon na!"

Napamulat naman ako ng mata pagkarinig ng boses ni mama. Hinanap ko ang orasan, it's exact 9am. Bago ko malimutan pupunta nga pala akong school. Nabasa ko sa group na may group activity daw kami sa klase ni prof. Barton. And we'll be having the report tomorrow.


"Aalis ho ako." pagmamadali ko. Inayos ko lang ang buhok ko at agad ding lumabas.
"May lakad ka?" tumango ako habang sinosoot ko ang sapatos ko.
"Hindi ko ho alam oras ng uwi ko. Alis na ho ako." tumakbo naman ako palabas ng gate. "Pa!" nagpaalam na din ako kay papa.

Papalabas na ako ng subdivision at papunta na rin sa sakayan ng tricycle. Nang mapansin ko ang presensya ng taong sumusunod na naman sakin.
Gusto ko siyang dedmahin kaya tahimik akong sumakay sa loob ng tricycle.

"Napakainsensitive mo." sumiksik naman siya sa loob katabi ko. Tiningnan ko siya ng magkasalubong ang kilay.


"Ni hindi mo man lang napansin  na kasunod mo na ako." Nang-aasar siyang ngumiti.
HTML Comment Box is loading comments...